Saxenda – საქსენდა შპრიცი 6მგ/მლ 3 ცალი

Saxenda – საქსენდა შპრიცი 6მგ/მლ 3 ცალი

საქსენდა 6 მგ/მლ სკ, N3 მზა კალამი საინექციო ხსნარით | 3 READY-TO-USE PENS WITH SAXENDA 6 MG/ML SC SOLUTION FOR INJECTION გენერიკი: liraglutide / ლირაგლუტიდი

სრული ანოტაცია:

საქსენდა® საინექციო ხსნარით წინასწარ შევსებული კალამი 6 მგ/მლ

(ნოვო-ნორდისკ დანია)

NOVO NORDISK

პროდუქტის მახასიათებლების მოკლე შეჯამება

▼ეს მედიკამენტი ექვემდებარება დამატებით კონტროლს. ეს სამკუთხედი საშუალებას მოგცემთ სწრაფად ამოიცნოთ ახალი

უსაფრთხოების ინფორმაცია. სამედიცინო პერსონალს მოეთხოვება შეატყობინოს ნებისმიერი საეჭვო გვერდითი მოვლენის შესახებ (TÜFAM)-ს. იხ. ნაწილი 4.8. შეტყობინება საეჭვო გვერდითი მოვლენების შესახებ.

1. სამედიცინო პროდუქტის დასახელება

საქსენდა^® წინასწარ შევსებული შპრიც-კალამი, რომელიც შეიცავს 6 მგ/მლ საინქეციო ხსნარს

სტერილური

2. თვისობრივი და რაოდენობრივი შემადგენლობა

აქტიური ნივთიერება: 1 მლ ხსნარი შეიცავს 6 მგ ლირაგლუტიდს*. ერთი წინასწარ შევსებული შპრიც-კალამი 3 მლ-ზე შეიცავს 18 მგ ლირაგლუტიდს.

* ადამიანის გლუკაგონის მსგავსი პეპტიდი-1-ის (GLP-1) ანალოგი, რომელიც წარმოებულია რეკომბინანტული დნმ-ის ტექნოლოგიით Saccharomyces cerevisiae-ში..

დამხმარე ნივთიერებები

ნატრიუმის ჰიდროქსიდი (pH რეგულირებისთვის) მ.მ.

დინატრიუმის ფოსფატის დიჰიდრატი       1.42 მგ/მლ

დამხმარე ნივთიერებების სრული ჩამონათვალისთვის იხ. ნაწილი 6.1.

3. ფარმაცევტული ფორმა

საინექციო ხსნარი.

გამჭვირვალე და უფერო ან თითქმის უფერო, იზოტონური ხსნარი; pH = 8,15.

4. კლინიკური მახასიათებლები     

4.1 თერაპიული ჩვენებები

საქსენდა® ნაჩვენებია, როგორც დამხმარე თერაპია შემცირებული კალორიული დიეტისა და გაზრდილი ფიზიკური აქტივობის დროს ზრდასრული პაციენტების სხეულის წონის მართვისას, სხეულის მასის საწყისი ინდექსით (BMI):

• >30 კგ/მ² (სიმსუქნე), ან
• >27 კგ/მ²-დან <30 კგ/მ²-მდე (ჭარბი წონა) წონასთან დაკავშირებული მინიმუმ ერთი თანმხლები დაავადების არსებობისას, როგორიცაა დისგლიკემია (პრედიაბეტი ან ტიპი 2 დიაბეტი), ჰიპერტენზია, დისლიპიდემია ან ძილის ობსტრუქციული აპნოე.

თუ პაციენტებმა 3.0 მგ/დღეში გამოყენებისას 12 კვირის მკურნალობის შემდეგ არ დაკარგეს საწყისი სხეულის წონის მინიმუმ 5%, საქსენდას® თერაპია უნდა შეწყდეს.

 4.2  დოზირება და გამოყენების წესი

დოზირება/გამოყენების სიხშირე და ხანგრძლივობა

საწყისი დოზაა 0,6 მგ დღეში ერთხელ. დოზა უნდა გაიზარდოს 0.6 მგ-ით ყოველ ჯერზე სანამ 3.0 მგ-მდე დღეში ერთხელ დოზას არ მივაღწევთ. დოზა უნდა გაიზარდოს სულ მცირე ერთი კვირის ინტერვალით კუჭ-ნაწლავის ტოლერანტობის გასაუმჯობესებლად (იხ. ცხრილი 1). თუ ზედიზედ 2 კვირის განმავლობაში შემდეგი დოზის გაზრდის მიმართ ტოლერანტობა არ გაიზარდა , შეიძლება განიხილებოდეს თერაპიის შეწყვეტა. 3.0 მგ-ზე მეტი დღიური დოზა არ არის რეკომენდებული.

დავიწყებული დოზები

თუ გამოტოვებული დოზის მიღების დროიდან გასულია 12 საათზე ნაკლები, პაციენტმა უნდა მიიღოს დოზა რაც შეიძლება მალე. თუ მომდევნო დოზის მიღებამდე 12 საათზე ნაკლები დროა, პაციენტმა არ უნდა მიიღოს გამოტოვებული დოზა და უნდა გააგრძელოს დღეში ერთხელ რეჟიმი შემდეგი დაგეგმილი დოზით. არ უნდა იქნას მიღებული დამატებითი ან უფრო მაღალი დოზა გამოტოვებული დოზის ასანაზღაურებლად.

ტიპი 2 დიაბეტის მქონე პაციენტები

საქსენდა® არ უნდა იქნას გამოყენებული სხვა GLP-1 რეცეპტორის აგონისტებთან ერთად.

საქსენდას® დაწყებისას გასათვალისწინებელია თანმხლები ინსულინის ან ინსულინის გამომყოფი პრეპარატების დოზის შემცირება (როგორიცაა სულფონილშარდოვანას მჟავები) ჰიპოგლიკემიის რისკის შესამცირებლად. ინსულინის ან ინსულინის სეკრეტოგოგების დოზის კორექტირებისთვის, პაციენტმა უნდა გაზომოს სისხლში გლუკოზა. (იხ. ნაწილი 4.4).

გამოყენების წესი
საქსენდა® განკუთვნილია მხოლოდ კანქვეშ შეყვანისთვის. ის არასოდეს უნდა იქნას შეყვანილი ინტრავენურად ან ინტრამუსკულარულად.
საქსენდა® გამოიყენება დღეში ერთხელ, ნებისმიერ დროს, საკვების მიღების მიუხედავად. ის უნდა შეიყვანოთ მუცელში, ბარძაყში ან მკლავის ზედა ინექციის ადგილი და მიღების დრო შეიძლება შეიცვალოს დოზის კორექციის საჭიროების გარეშე. თუმცა, დღის ყველაზე ხელსაყრელი დროის არჩევის შემდეგ, სასურველია საქსენდას® გამოყენება ყოველდღე დაახლოებით ერთსა და იმავე დროს.

ადმინისტრირების შესახებ დამატებითი ინსტრუქციებისთვის იხილეთ ნაწილი 6.6.

დამატებითი ინფორმაცია სპეციალური პოპულაციების შესახებ

თირკმლის უკმარისობა

არ არის საჭირო დოზის კორექცია პაციენტებში თირკმლის მსუბუქი და ზომიერი უკმარისობით (კრეატინინის კლირენსი ≥30 მლ/წთ). საქსენდა ® არ არის რეკომენდებული თირკმლის მძიმე უკმარისობის მქონე პაციენტებში (კრეატინინის კლირენსი <30 მლ/წთ), თირკმელების უკმარისობის ბოლო სტადიის ჩათვლით. (იხ. ნაწილი 4.4, 4.8. და 5.2).

ღვიძლის უკმარისობა

ღვიძლის მსუბუქი და ზომიერი უკმარისობის მქონე პაციენტებში დოზის კორექცია საჭირო არ არის. საქსენდა® არ არის რეკომენდებული ღვიძლის მძიმე უკმარისობის მქონე პაციენტებში და სიფრთხილით უნდა იქნას გამოყენებული ღვიძლის მსუბუქი და ზომიერი უკმარისობის მქონე პაციენტებში. (იხ. ნაწილი 4.4. და 5.2).

პედიატრიული პოპულაცია

საქსენდას უსაფრთხოება და ეფექტურობა ბავშვებსა და 18 წლის ასაკამდე მოზარდებში არ არის დადგენილი. (იხ. ნაწილი 5.1). მონაცემები არ არის ხელმისაწვდომი. ეს სამედიცინო პროდუქტი პედიატრიულ პოპულაციაში გამოსაყენებლად არ არის რეკომენდებული.

გერიატრიული პოპულაცია: (65 წელი)

ასაკზე დაფუძნებული დოზის კორექცია საჭირო არ არის. 75 წლის ასაკის პაციენტებში თერაპიული გამოცდილება შეზღუდულია და ამ პაციენტებში გამოყენება არ არის რეკომენდებული (იხ. ნაწილი 4.4. და 5.2)..

4.3 უკუჩვენებები

ჰიპერმგრძნობელობა ლირაგლუტიდის ან რომელიმე დამხმარე ნივთიერების მიმართ, რომლებიც ჩამოთვლილია 6.1 ნაწილში.
ის უკუნაჩვენებია პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ ფარისებრი ჯირკვლის მედულარული კარცინომის პირადი ან ოჯახური ისტორია ან პაციენტებში, რომლებსაც აქვთ მრავლობითი ენდოკრინული ნეოპლაზმის სინდრომი, ტიპი 2.

4.4  სპეციალური გაფრთხილებები და სიფრთხილის ზომები გამოყენებისას
გულის უკმარისობის მქონე პაციენტები
არ არსებობს კლინიკური გამოცდილება გულის შეგუბებითი უკმარისობის მქონე პაციენტებში, შეფასებული როგორც NYKD (ნიუ-იორკის გულის ასოციაცია) IV კლასი, ამიტომ ლირაგლუტიდის გამოყენება არ არის რეკომენდებული ამ პაციენტებში.

სპეციალური პოპულაციები
ლირაგლუტიდის უსაფრთხოება და ეფექტურობა სხეულის წონის მართვაში არ არის ნაჩვენები შემდეგ პაციენტებში:

●             75 წელზე მეტი ასაკის პაციენტები,

●             პაციენტები, რომლებიც მკურნალობენ სხეულის წონის მართვის სხვა პროდუქტებით,

●             იმ მედიკამენტებით მკურნალობის შემდეგ გამოწვეული სიმსუქნის მქონე პაციენტები, რომელმაც შეიძლება გამოიწვიოს ენდოკრინოლოგიური ან კვებითი დარღვევები ან წონის მომატება,

●             თირკმლის მძიმე უკმარისობის მქონე პაციენტები,

●             ღვიძლის მძიმე უკმარისობის მქონე პაციენტები..

არ არის რეკომენდებული ამ პაციენტებში გამოყენება. (იხ. ნაწილი 4.2).

ლირაგლუტიდი სიფრთხილით უნდა იქნას გამოყენებული პაციენტებში ღვიძლის მსუბუქი და ზომიერი უკმარისობით, რადგან ის არ არის შესწავლილი სხეულის წონის კონტროლისთვის (იხ. ნაწილი 4.2. და 5.2).

შეზღუდული გამოცდილებაა პაციენტებში ნაწლავის ანთებითი დაავადებით და დიაბეტური გასტროპარეზით. ლირაგლუტიდის გამოყენება არ არის რეკომენდებული ამ პაციენტებში, რადგან ის ასოცირებულია კუჭ-ნაწლავის ტრანზიტორულ არასასურველ რეაქციებთან, როგორიცაა გულისრევა, ღებინება და დიარეა.
პანკრეატიტი
მწვავე პანკრეატიტი დაფიქსირდა GLP-1 რეცეპტორების აგონისტების გამოყენებისას. პაციენტები უნდა იყვნენ ინფორმირებული მწვავე პანკრეატიტის დამახასიათებელი სიმპტომების შესახებ. პანკრეატიტის ეჭვის შემთხვევაში, ლირაგლუტიდით თერაპია უნდა შეწყდეს; თუ მწვავე პანკრეატიტი დადასტურდა, ლირაგლუტიდი არ უნდა განახლდეს.

ქოლელითიაზი და ქოლეცისტიტი

სხეულის წონის მართვის კლინიკურ კვლევებში ქოლელითიაზისა და ქოლეცისტიტის უფრო მაღალი მაჩვენებელი დაფიქსირდა პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობდნენ ლირაგლუტიდით პლაცებოსთან შედარებით. ის ფაქტი, რომ დიდი რაოდენობით წონის დაკლებამ შეიძლება გაზარდოს ქოლელითიაზიის რისკი და, შესაბამისად, ქოლეცისტიტის რისკი, მხოლოდ ნაწილობრივ ხსნის ლირაგლუტიდის ამ უფრო გავრცელებულ მდგომარეობას. ქოლელითიაზმა და ქოლეცისტიტმა შეიძლება საჭირო გახადოს ჰოსპიტალიზაცია და ქოლეცისტექტომია. პაციენტები უნდა იყვნენ ინფორმირებული ქოლელითიაზიისა და ქოლეცისტიტის დამახასიათებელი სიმპტომების შესახებ.

ფარისებრი ჯირკვლის დაავადება

ფარისებრი ჯირკვალთან დაკავშირებული გვერდითი მოვლენები, როგორიცაა ჩიყვი, დაფიქსირდა 2 ტიპის დიაბეტის კლინიკურ კვლევებში, განსაკუთრებით პაციენტებში, რომლებსაც უკვე არსებული ფარისებრი ჯირკვლის დაავადება ჰქონდათ. ამიტომ, ლირაგლუტიდი სიფრთხილით უნდა იქნას გამოყენებული ფარისებრი ჯირკვლის დაავადების მქონე ადამიანებში..

გულისცემა

კლინიკურ კვლევებში ლირაგლუტიდთან ერთად აღინიშნა გულისცემის მატება (იხ. ნაწილი 5.1). გულისცემის მონიტორინგი რეგულარულად უნდა მოხდეს სტანდარტული კლინიკური პრაქტიკის შესაბამისად. პაციენტები უნდა იყვნენ ინფორმირებული გულისცემის გაზრდის სიმპტომების შესახებ (პალპიტაცია ან სწრაფი გულისცემის შეგრძნება მოსვენების დროს). ლირაგლუტიდით მკურნალობა უნდა შეწყდეს პაციენტებში, რომლებსაც აღენიშნებათ კლინიკურად მნიშვნელოვანი და გახანგრძლივებული მატება მოსვენების დროს.

დეჰიდრატაცია
დეჰიდრატაციის ნიშნები და სიმპტომები, მათ შორის თირკმლის უკმარისობა და თირკმლის მწვავე უკმარისობა, აღწერილია პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობდნენ GLP-1 რეცეპტორების აგონისტებით. პაციენტები, რომლებიც მკურნალობენ ლირაგლუტიდით, უნდა იყვნენ გაფრთხილებულები დეჰიდრატაციის პოტენციური რისკის შესახებ, რომელიც დაკავშირებულია კუჭ-ნაწლავის გვერდითი ეფექტებთან და საჭიროა ვურჩიოთ მიიღონ სიფრთხილის ზომები დეჰიდრატაციის წინააღმდეგ.

ჰიპოგლიკემია ტიპი 2 დიაბეტის მქონე პაციენტებში
ტიპი 2 დიაბეტის მქონე პაციენტები, რომლებიც იყენებენ ლირაგლუტიდს ინსულინთან და/ან სულფონილშარდოვანას პრეპარატთან ერთად, შეიძლება იმყოფებოდნენ ჰიპოგლიკემიის უფრო მაღალი რისკის ქვეშ. ჰიპოგლიკემიის რისკი შეიძლება შემცირდეს ინსულინის და/ან სულფონილშარდოვანას დოზის შემცირებით.

ჰიპერგლიკემია ტიპი 2 დიაბეტის მქონე პაციენტებში

საქსენდა® არ უნდა იქნას გამოყენებული შაქრიანი დიაბეტის მქონე პაციენტებში ინსულინის ნაცვლად. პაციენტებში, რომლებიც იყენებდნენ ინსულინს, დაფიქსირდა დიაბეტური კეტოაციდოზი ინსულინის მკვეთრი შეწყვეტის ან დოზის შემცირების შემდეგ. (იხ. ნაწილი 4.2).

მიკვლევადობა

ბიოტექნოლოგიური პროდუქტების მიკვლევადობის უზრუნველსაყოფად, გამოყენებული პროდუქტის სავაჭრო დასახელება და სერიული ნომერი უნდა ჩაიწეროს პაციენტის საქმეში..

ეს სამკურნალო პროდუქტი შეიცავს 1 მმოლზე ნაკლებს (23 მგ) ნატრიუმს თითო “დოზაზე”; ასე რომ, ის , ფაქტობრივად, “ნატრიუმისგან თავისუფალია”.

4.5  ურთიერთქმედება სხვა სამკურნალო საშუალებებთან და ურთიერთქმედების სხვა ფორმები

ინ ვიტრო ლირაგლუტიდს აქვს ძალიან დაბალი პოტენციალი ჩართული ფარმაკოკინეტიკური ურთიერთქმედებებში, რომლებიც დაკავშირებულია ციტოქრომ P450-თან და პლაზმის ცილებთან შეკავშირებასთან.

ლირაგლუტიდით კუჭის დაცლის უმნიშვნელო შეფერხებამ შეიძლება გავლენა მოახდინოს თანმხლები პერორალურად მიღებული სამკურნალო საშუალებების აბსორბციაზე. ურთიერთქმედების კვლევებმა არ აჩვენა შეწოვის კლინიკურად მნიშვნელოვანი შეფერხება და ამიტომ არ არის საჭირო დოზის კორექცია.

ურთიერთქმედების კვლევები ჩატარდა 1.8 მგ ლირაგლუტიდთან. ეფექტი კუჭის დაცლის სიჩქარეზე თანაბარი იყო ლირაგლუტიდს შორის 1.8 მგ და 3.0 მგ (პარაცეტამოლი AUC0-300 წთ). პაციენტთა მცირე რაოდენობამ, რომლებიც მკურნალობდნენ ლირაგლუტიდით, აღნიშნა მძიმე დიარეის მინიმუმ ერთი ეპიზოდი. დიარეამ შეიძლება გავლენა მოახდინოს თანმხლები პერორალური მედიკამენტების აბსორბციაზე.

ვარფარინი და სხვა კუმარინის წარმოებულები
ურთიერთქმედების კვლევები არ ჩატარებულა. კლინიკურად მნიშვნელოვანი ურთიერთქმედება აქტიურ ნივთიერებებთან ცუდი ხსნადობის ან ვიწრო თერაპიული ინდექსით, როგორიცაა ვარფარინი, არ არის გამორიცხული. უფრო ხშირი INR (საერთაშორისო ნორმალიზებული თანაფარდობა) მონიტორინგი რეკომენდებულია ლირაგლუტიდით თერაპიის დაწყებისას პაციენტებში, რომლებიც იყენებენ ვარფარინს ან სხვა კუმარინის წარმოებულებს.

პარაცეტამოლი (აცეტამინოფენი)

1000 მგ ერთჯერადი დოზის შემდეგ, ლირაგლუტიდი არ ცვლის პარაცეტამოლის მთლიან ექსპოზიციას. პარაცეტამოლის Cmax შემცირდა 31%-ით და მედიანური tmax გადაიდო 15 წუთამდე. პარაცეტამოლის ერთდროული მიღებისას დოზის კორექცია საჭირო არ არის.

ატორვასტატინი

ატორვასტატინის ერთჯერადი 40 მგ დოზის მიღების შემდეგ, ლირაგლუტიდი არ ცვლის ატორვასტატინის მთლიან ექსპოზიციას. ამიტომ, ატორვასტატინის დოზის კორექცია არ არის საჭირო ლირაგლუტიდთან ერთად მიღებისას. ლირაგლუტიდთან ერთად, ატორვასტატინის Cmax შემცირდა 38%-ით და მედიანური tmax დაყოვნებული იყო 1-დან 3 საათამდე.

გრიზოფულვინი

ლირაგლუტიდი არ ცვლის გრიზეოფულვინის მთლიან ექსპოზიციას გრიზეოფულვინის ერთჯერადი 500 მგ დოზის შემდეგ. გრიზოფულვინის Cmax გაიზარდა 37%-ით, ხოლო მედიანური tmax უცვლელი დარჩა. დოზის კორექცია არ არის საჭირო გრიზეოფულვინისა და დაბალი ხსნადობის და მაღალი გამტარიანობის მქონე სხვა ნაერთებისთვის.

დიგოქსინი
1 მგ დიგოქსინის ერთჯერადი დოზის ლირაგლუტიდთან ერთად მიღებამ აჩვენა დიგოქსინის AUC-ის 16%-იანი შემცირება; Cmax შემცირდა 31%-ით. დიგოქსინის საშუალო tmax გადაიდო 1-დან 1,5 საათამდე. ამ შედეგების მიხედვით, დიგოქსინის დოზის კორექცია საჭირო არ არის.

ლიზინოპრილი

ლიზინოპრილის 20 მგ ერთჯერადი დოზის ერთდროულმა გამოყენებამ ლირაგლუტიდთან ერთად აჩვენა ლიზინოპრილის AUC-ის 15%-იანი შემცირება. Cmax შემცირდა 27%-ით. ლიზინოპრილის საშუალო tmax დაყოვნებული იყო 6-8 საათით ლირაგლუტიდით. ამ შედეგებიდან გამომდინარე, ლიზინოპრილის დოზის კორექცია საჭირო არ არის.

პერორალური კონტრაცეპტივები

ლირაგლუტიდმა შეამცირა ეთინილესტრადიოლისა და ლევონორგესტრელის Cmax 12%-ით და 13%-ით, შესაბამისად, ორალური კონტრაცეპტული პროდუქტის ერთჯერადი დოზის მიღების შემდეგ. tmax გადაიდო 1,5 საათით ორივე ნაერთისათვის ლირაგლუტიდით. არ იყო კლინიკურად მნიშვნელოვანი ეფექტი ეთინილ ესტრადიოლის ან ლევონორგესტრელის მთლიან ექსპოზიციაზე. ამიტომ, ლირაგლუტიდთან ერთად მიღებისას კონტრაცეპტული ეფექტის ცვლილება მოსალოდნელი არ არის.

დამატებითი ინფორმაცია სპეციალური პოპულაციების შესახებ

სპეციალურ პოპულაციებში ურთიერთქმედების კვლევები  არ არის ხელმისაწვდომი.

პედიატრიული პოპულაცია

პედიატრიულ პაციენტებში ურთიერთქმედების კვლევები არ არის ხელმისაწვდომი.

4.6       ორსულობა და ლაქტაცია
ზოგადი რჩევა

ორსულობის კატეგორია არის X.

რეპროდუქციული პოტენციალის მქონე ქალები/დაორსულების კონტროლი (კონტრაცეფცია)

კლინიკურად მნიშვნელოვანი ეფექტი ეთინილ ესტრადიოლის ან ლევონორგესტრელის მთლიან ექსპოზიციაზე არ დაფიქსირდა.  ამიტომ, ლირაგლუტიდთან ერთად მიღებისას კონტრაცეპტული ეფექტის ცვლილება მოსალოდნელი არ არის..

რეპროდუქციული ასაკის მქონე ქალებისთვის რჩევაა გამოიყენონ ეფექტური კონტრაცეფცია ორსულობის თავიდან ასაცილებლად საქსენდასს გამოყენებისას.

ორსულობის პერიოდი
შეზღუდული მონაცემებია ლირაგლუტიდის ორსულ ქალებში გამოყენების შესახებ. ცხოველებზე ჩატარებულმა კვლევებმა აჩვენა რეპროდუქციული ტოქსიკურობა (იხ. ნაწილი 5.3). პოტენციური რისკი ადამიანებისთვის უცნობია.

ლირაგლუტიდი არ უნდა იქნას გამოყენებული ორსულობის დროს. თუ პაციენტს სურს დაორსულება ან მკურნალობის დროს დაორსულების შემთხვევაში, ლირაგლუტიდით თერაპია უნდა შეწყდეს.

ლაქტაციის პერიოდი

უცნობია გადადის თუ არა ლირაგლუტიდი დედის რძეში. ცხოველებზე ჩატარებულმა კვლევებმა აჩვენა, რომ ლირაგლუტიდი და მისი მჭიდრო სტრუქტურული მსგავსების მქონე მეტაბოლიტები მცირედაა რძეში. არაკლინიკურმა კვლევებმა მკურნალობასთან დაკავშირებული განვითარების შეფერხება აჩვენა მეძუძური ვირთხების ახალშობილებში (იხ. ნაწილი 5.3). გამოცდილების ნაკლებობის გამო საქსენდა® არ უნდა იქნას გამოყენებული ძუძუთი კვების დროს..

რეპროდუქციული უნარი/ფერტილობა

სიცოცხლისუნარიანი იმპლანტების რაოდენობის უმნიშვნელო შემცირების გარდა, ცხოველებზე ჩატარებულმა კვლევებმა არ აჩვენა მავნე ზემოქმედება ნაყოფიერებაზე. (იხ. ნაწილი 5.3).

4.7 ზემოქმედება ავტომობილის მართვისა და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე
საქსენდა®  არ ახდენს ან უმნიშვნელო გავლენას ახდენს ავტომობილის მართვისა და მექანიზმებთან მუშაობის უნარზე. თუმცა, საქსენდათი® მკურნალობის პირველი 3 თვეში თავბრუსხვევა უფრო ხშირია. თავბრუსხვევის გაჩენის შემთხვევაში, ავტომობილის მართვისა და მექანიზმებთან მუშაობის დროს საჭიროა სიფრთხილე.

4.8 გვერდითი მოვლენები
უსაფრთხოების პროფილის შეჯამება

საქსენდა® უსაფრთხოებისთვის შესწავლილი იქნა 5 ორმაგად ბრმა, პლაცებოზე კონტროლირებად კვლევაში, რომლეშიც მონაწილეობდა 5813 სიმსუქნის ან ჭარბი წონის მქონე პაციენტი მინიმუმ ერთი წონასთან დაკავშირებული თანმხლები დაავადებით. მთლიანობაში, კუჭ-ნაწლავის დარღვევები იყო ყველაზე ხშირად შეტყობინებული გვერდითი მოვლენა (67.9%) საქსენდათი მკურნალობის დროს (იხ. ნაწილი “შერჩეული გვერდითი მოვლენების სია”).
გვერდითი რეაქციების ცხრილური ჩამონათვალი

ცხრილი 2-ში ჩამოთვლილია გვერდითი მოვლენები, რომლებიც გრძელვადიან 2 ფაზასა და 3 ფაზის კონტროლირებად კვლევებში მოზრდილებსა და პოსტმარკეტინგულ ანგარიშებში იყო შეტყობინებული. გვერდითი მოვლენები ჩამოთვლილია სისტემის ორგანოთა კლასისა და სიხშირის მიხედვით. გვერდითი მოვლენების სიხშირე ეფუძნება 2 და 3 ფაზის კლინიკურ კვლევებს. სიხშირეები განისაზღვრება, როგორც: ძალიან ხშირი (≥1/10); საერთო (≥ 1/100-დან <1/10-მდე); იშვიათი (≥1/1000-დან <1/100-მდე); იშვიათი (≥1/ 10000-დან <1/1000-მდე); ძალიან იშვიათი (<1/10,000), უცნობი (არსებული მონაცემებით შეფასება შეუძლებელია). სიხშირის თითოეულ ჯგუფში გვერდითი მოვლენები წარმოდგენილია სიმძიმის კლების მიხედვით.

ცხრილი 2: გვერდითი რეაქციები

* ჰიპოგლიკემია (დაფუძნებული პაციენტის მიერ შეტყობინებასა და სიხსხლის გლუკოზის რაოდენობის დაუზუსტებელ გაზომვაზე) პაციენტებში ტიპი 2 დიაბეტის გარეშე, რომლებიც მკურნალობდნენ საქსენდათი®  დიეტასთან და ვარჯიშთან ერთად. დამატებითი ინფორმაციისთვის იხილეთ ნაწილი “შერჩეული გვერდითი მოვლენების სია”.

უძილობა უპირატესად გამოვლინდა მკურნალობის პირველი 3 თვის განმავლობაში.

***იხ. ნაწილი 4.4.

**** კონტროლირებადი ფაზის 2, 3a და 3b კლინიკური კვლევის შედეგებზე დაყრდნობით

შერჩეული გვერდითი მოვლენების სია

ჰიპოგლიკემია პაციენტებში ტიპი 2 დიაბეტის გარეშე

კლინიკურ კვლევებში ჭარბი წონის ან სიმსუქნის მქონე პაციენტებში, ტიპი 2 შაქრიანი დიაბეტის გარეშე, რომლებიც იღებდნენ საქსენდას® დიეტასა და ვარჯიშთან ერთად, არ დაფიქსირებულა მძიმე ჰიპოგლიკემიური მოვლენები (რომელიც საჭიროებს გარე დახმარებას). ჰიპოგლიკემიის სიმპტომები დაფიქსირდა პაციენტთა 1,6%-ში, რომლებიც იღებდნენ საქსენდასს და პაციენტების 1,1%-ში, რომლებიც იღებდნენ პლაცებოს; თუმცა, ეს მოვლენები არ დადასტურდა სისხლში გლუკოზის გაზომვით. ინციდენტების უმრავლესობა უმნიშვნელო იყო.

ჰიპოგლიკემია ტიპი 2 დიაბეტის მქონე პაციენტებში

კლინიკურ კვლევებში ჭარბი წონის ან სიმსუქნის მქონე პაციენტებთან, ტიპი 2 დიაბეტით, რომლებიც მკურნალობდნენ საქსენდათი® დიეტასთან და ვარჯიშთან ერთად, მძიმე ჰიპოგლიკემია (რომელიც საჭიროებს გარე დახმარებას) დაფიქსირდა საქსენდათი® ნამკურნალები პაციენტების 0.7%-ში და პაციენტებში, რომლებიც ერთდროულად მკურნალობდნენ მხოლოდ სულფონილშარდოვანათი.  გარდა ამისა, ამ პაციენტებში დაფიქსირებული სიმპტომატური ჰიპოგლიკემია გამოვლინდა საქსენდათი®-ით მკურნალობის ქვეშ მყოფი პაციენტების 43.6%-ში და პლაცებოთი მკურნალობის ქვეშ მყოფი პაციენტების 27.3%-ში. იმ პაციენტებში, რომლებიც არ იღებდნენ ერთდროულად სულფონილშარდოვანას მკურნალობას, სიმპტომური ჰიპოგლიკემია (განისაზღვრება როგორც ≤3,9 მმოლ/ლ პლაზმური გლუკოზა თანმხლები სიმპტომებით) დაფიქსირდა საქსენდას® მკურნალობის ქვეშ მყოფი პაციენტების 15,7%-ში და პლაცებოთი მკურნალობის ქვეშ მყოფი პაციენტების 7,6%-ში.

ჰიპოგლიკემია ტიპი 2 დიაბეტის მქონე პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობენ ინსულინით

კლინიკურ კვლევაში ჭარბი წონის ან სიმსუქნის მქონე პაციენტებში ტიპი 2 შაქრიანი დიაბეტით, რომლებიც მკურნალობდნენ ინსულინით და ლირაგლუტიდით 3.0 მგ/დღეში 2-მდე OAD-ით დიეტასთან და ვარჯიშთან ერთად, მძიმე ჰიპოგლიკემია (რომელიც საჭიროებს მესამე მხარის დახმარებას) დაფიქსირდა პაციენტების 1.5%-ში, რომლებიც მკურნალობდნენ ლირაგლუტიდით 3.0 მგ/დღეში. ამ კვლევაში, დოკუმენტირებული სიმპტომური ჰიპოგლიკემია (განისაზღვრება, როგორც პლაზმური გლუკოზა ≤3,9 მმოლ/ლ, რომელსაც თან ახლავს სიმპტომები) შეტყობინებული იყო პაციენტთა 47,2%-ის მიერ, რომლებიც მკურნალობდნენ ლირაგლუტიდით 3,0 მგ/დღეში და 51,8%-ის მიერ, რომლებიც მკურნალობდნენ პლაცებოთი. პაციენტებში, რომლებიც ერთდროულად მკურნალობდნენ სულფონილშარდოვანათი, პაციენტების 60.9%-ში, რომლებიც მკურნალობდნენ ლირაგლუტიდით 3.0 მგ/დღეში და პაციენტების 60.0%-ში, რომლებიც მკურნალობდნენ პლაცებოთი, დაფიქსირდა დადასტურებული სიმპტომატური ჰიპოგლიკემიური მოვლენები.

გვერდითი მოვლენები კუჭ-ნაწლავის მხრივ

კუჭ-ნაწლავის სისტემის გვერდითი მოვლენების უმეტესი ეპიზოდი იყო მსუბუქი ან ზომიერი სიმძიმის, გარდამავალი და არ საჭიროებდა თერაპიის შეწყვეტას აბსოლუტურ უმრავლესობაში. რეაქციები ჩვეულებრივ ვითარდებოდა მკურნალობის დაწყებიდან პირველ კვირაში და გაქრა რამდენიმე დღეში ან კვირაში მკურნალობის გაგრძელების შემდეგ..

65 წელზე უფროსი ასაკის პაციენტებმა შეიძლება განიცადონ კუჭ-ნაწლავის ტრაქტზე უფრო მძაფრი ეფექტები საქსენდათი® მკურნალობისას.

პაციენტებს თირკმლის მსუბუქი და ზომიერი უკმარისობით (კრეატინინის კლირენსი ≥30 მლ/წთ) შეიძლება აღენიშნებოდეთ უფრო გამოხატული კუჭ-ნაწლავის ეფექტები საქსენდათი® მკურნალობისას.

თირკმლის მწვავე უკმარისობა

იყო შეტყობინებები თირკმლის მწვავე უკმარისობის შესახებ პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობდნენ GLP-1 რეცეპტორების აგონისტებით. მოხსენებული მოვლენების უმეტესობა დაფიქსირდა პაციენტებში, რომლებსაც ადრე ჰქონდათ გულისრევა, ღებინება და დიარეა (იხ. ნაწილი 4.4).

ალერგიული რეაქციები

ლირაგლუტიდის კომერციული გამოყენებისას დაფიქსირდა ანაფილაქსიური რეაქციების რამდენიმე შემთხვევა ისეთი სიმპტომებით, როგორიცაა ჰიპოტენზია, ტაქიკარდია, ქოშინი და შეშუპება. ანაფილაქსიური რეაქციები შეიძლება იყოს პოტენციურად სიცოცხლისთვის საშიში. ანაფილაქსიურ რეაქციაზე ეჭვის შემთხვევაში, ლირაგლუტიდი უნდა შეწყდეს და თერაპია არ უნდა განახლდეს (იხ. ნაწილი 4.3).

რეაქციები ინექციის ადგილზე

ინექციის ადგილზე რეაქციები დაფიქსირდა პაციენტებში, რომლებიც მკურნალობდნენ საქსენდათი®. ეს რეაქციები, როგორც წესი, მსუბუქი და გარდამავალია და მათი აბსოლუტური უმრავლესობა გაქრა მკურნალობის გაგრძელებისას.

ტაქიკარდია

კლინიკურ კვლევებში ტაქიკარდია დაფიქსირდა პაციენტთა 0.6%-ში, რომლებიც მკურნალობდნენ საქსენდათი და 0.1%-ში, რომლებიც მკურნალობდნენ პლაცებოთი. მოვლენების უმეტესობა იყო მსუბუქი და საშუალო სიმძიმის. მოვლენები იზოლირებული იყო და უმრავლესობა ალაგდა საქსენდათი® მკურნალობის გაგრძელებისას.

პედიატრიული პოპულაცია

საქსენდა პედიატრიულ პოპულაციაში გამოსაყენებლად არ არის რეკომენდებული. ყველაზე ხშირად დაფიქსირებული გვერდითი მოვლენები დოზის გაზრდის ორ კვლევაში, რომელიც დღეისთვის დასრულებულია, იყო კუჭ-ნაწლავის მხრივ.

საეჭვო გვერდითი მოვლენების შეტყობინება
პრეპარატის ავტორიზაციის შემდეგ სავარაუდო გვერდითი რეაქციების შესახებ შეტყობინებას დიდი მნიშვნელობა აქვს. შეტყობინება წამლის სარგებლის/რისკის ბალანსის მუდმივი მონიტორინგის  საშუალებას იძლევა. სამედიცინო პერსონალი ვალდებულნი არიან შეატყობინონ ნებისმიერი საეჭვო არასასურველი რეაქციის შესახებ თურქეთის ფარმაკოვიგილანციის ცენტრს (TÜFAM). (www.titck.gov.tr  ელ-ფოსტა: tufam@titck.gov.tr  ტელ: 0 800 314 00 08; ფაქსი: 0 312 218 35 99).

4.5       ჭარბი დოზირება და მკურნალობა
ლირაგლუტიდის 72 მგ-მდე დოზის გადაჭარბება (24-ჯერ აღემატება სხეულის წონის მართვისთვის რეკომენდებულ დოზას) დაფიქსირდა კლინიკურ კვლევებში და კომერციულ გამოყენებაში. მოხსენებული მოვლენები მოიცავდა ძლიერ გულისრევას, მძიმე ღებინებას და მძიმე ჰიპოგლიკემიას.

დოზის გადაჭარბების შემთხვევაში უნდა დაიწყოს აუცილებელი დამხმარე მკურნალობა პაციენტის კლინიკური ნიშნებისა და სიმპტომების მიხედვით. პაციენტი უნდა იყოს დაკვირვების ქვეშ დეჰიდრატაციის კლინიკურ ნიშნებზე და უნდა განხორციელდეს სისხლში გლუკოზის მონიტორინგი.

5        ფარმაკოლოგიური თვისებები     
5.1           ფარმაკოდინამიკური თვისებები
ფარმაკოთერაპიული ჯგუფი: დიაბეტის დროს გამოყენებული წამლები, გლუკაგონის მსგავსი პეპტიდ-1 (GLP-1) ანალოგები

ათქ კოდი: A10BJ02

მოქმედების მექანიზმი

ლირაგლუტიდი არის აცილირებული გლუკაგონის მსგავსი პეპტიდ-1 (GLP-1) ანალოგი, 97% ჰომოლოგიით ენდოგენური ადამიანის GLP-1-ის ამინომჟავების თანმიმდევრობასთან. ლირაგლუტიდი უკავშირდება და ააქტიურებს GLP-1 რეცეპტორს (GLP-1R).

GLP-1 არის მადის და საკვების მიღების ფიზიოლოგიური რეგულატორი; მაგრამ მოქმედების მექანიზმი ბოლომდე არ არის ნათელი. ცხოველებზე ჩატარებულ კვლევებში დაფიქსირდა, რომ ლირაგლუტიდის პერიფერიულმა მიღებამ გაზარდა გაჯერების სპეციფიკური სიგნალები და შეამცირა შიმშილის სპეციფიკური სიგნალები ლირაგლუტიდის სპეციფიური GLP-1R გააქტიურებით ტვინის სპეციფიკურ რეგიონებში, რომლებიც მონაწილეობენ მადის რეგულირებაში, რაც იწვევს სხეულის წონის დაქვეითებას.

GLP-1 რეცეპტორები განლაგებულია გულის, სისხლძარღვების, იმუნური სისტემისა და თირკმელების კონკრეტულ ადგილებში. ათეროსკლეროზული თაგვის მოდელებში, ლირაგლუტიდი ხელს უშლის აორტის დაფის პროგრესირებას და ამცირებს დაფის ანთებას. ლირაგლუტიდს ასევე ჰქონდა სასარგებლო გავლენა პლაზმის ლიპიდებზე. ლირაგლუტიდმა არ შეამცირა უკვე ჩამოყალიბებული ფოლაქების ზომა.

ფარმაკოდინამიკური ეფექტები

ლირაგლუტიდი ზრდის სხეულის წონას ადამიანებში; ძირითადად ცხიმოვანი მასის დაკარგვით, სადაც ვისცერული ცხიმის დანაკარგები უფრო მეტია, ვიდრე კანქვეშა ცხიმის დაკარგვა. ლირაგლუტიდი არეგულირებს მადას სისავსის და გაჯერების გრძნობის გაზრდით, ამავდროულად ამცირებს შიმშილის გრძნობას და საკვების მოხმარების მოლოდინს, რითაც ამცირებს საკვების მიღებას. ლირაგლუტიდი არ ზრდის ენერგიის ხარჯვას პლაცებოსთან შედარებით.

ლირაგლუტიდი ასტიმულირებს ინსულინის სეკრეციას გლუკოზაზე დამოკიდებული გზით და ამცირებს გლუკაგონის სეკრეციას, რის შედეგადაც მცირდება უზმოზე და ჭამის შემდეგ გლუკოზის დონე. გლუკოზის შემამცირებელი ეფექტი უფრო გამოხატულია პრედიაბეტისა და დიაბეტის მქონე პაციენტებში, ვიდრე ნორმოგლიკემიის მქონე პაციენტებში. კლინიკური კვლევები ვარაუდობენ, რომ ლირაგლუტიდი აუმჯობესებს და ინარჩუნებს ბეტა უჯრედების ფუნქციას და პრო-ინსულინის/ინსულინის თანაფარდობას HOMA-B-სთან შედარებით.

კლინიკური ეფექტურობა და უსაფრთხოება
ლირაგლუტიდის ეფექტურობა და უსაფრთხოება შემცირებული კალორიების მიღებასთან და გაზრდილ ფიზიკურ აქტივობასთან ერთად გამოკვლეული იყო მე-3 ფაზის ოთხ რანდომიზებულ, ორმაგად ბრმა, პლაცებოზე კონტროლირებად კვლევებში, რომელშიც ჩართული იყო სულ 5,358 პაციენტი.

●             კვლევა 1 (სკალა სიმსუქნე & პრე-დიაბეტი-1839): 3731 სიმსუქნის (BMI ≥30 კგ/მ²), ან ჭარბი წონის (BMI ≥27 კგ/მ²) მქონე პაციენტი დისლიპიდემიით და/ან ჰიპერტენზიით, საწყისი BMI (≥30 კგ/მ² ან <30 კგ/მ²) და პრედიაბეტით, რომელიც წინასწარი სკრინინგის დროს განისაზღვრა. ყველა 3731 პაციენტი რანდომიზირებული იყო მკურნალობის 56 კვირაში და 2254 პრედიაბეტური პაციენტი სკრინინგზე რანდომიზირებული იყო მკურნალობის 160 კვირაში. მკურნალობის ორივე პერიოდს მოჰყვა 12-კვირიანი წამლის გარეშე/პლაცებოს დაკვირვების პერიოდი. დაბალკალორიული დიეტისა და ვარჯიშის რეკომენდაციების გავლენა ცხოვრების წესზე ქმნიდა მკურნალობის საფუძველს ყველა პაციენტისთვის.კვლევის 1 56-კვირიანმა ნაწილმა შეაფასა სხეულის წონის დაკლება 3,731 რანდომიზებულ პაციენტში (2,590 დასრულება). კვლევის 1-ის 160-კვირიანმა სეგმენტმა შეაფასა 2 ტიპის დიაბეტის დაწყებამდე დრო 2254 რანდომიზირებულ პაციენტში პრედიაბეტით (1128 დასრულებამდე).

●             კვლევა 2 (სკალა დიაბეტი-1922): 56-კვირიანი კვლევა, რომელიც აფასებს წონის დაკლებას 846 რანდომიზებულ (628 სრული) სიმსუქნისა და ჭარბი წონის მქონე პაციენტში არაადექვატურად კონტროლირებადი მე-2 ტიპის დიაბეტით (HbA1c დიაპაზონი 7-10%).

●             კვლევის დასაწყისში ხელმისაწვდომი მკურნალობა იყო დიეტა და ვარჯიში მხოლოდ, მეტფორმინი, როგორც ერთჯერადი აგენტი, სულფონილშარდოვანა, გლიტაზონი ან მათი ნებისმიერი კომბინაცია.

●             კვლევა 3 (სკალა ძილის აპნოე-3970): 32-კვირიანი კვლევა, რომელიც აფასებდა ძილის აპნოეს სიმძიმეს და წონის დაკლებას 359 რანდომიზებულ (276 დასრულებული) სიმსუქნის მქონე პაციენტში ზომიერი ან მძიმე ობსტრუქციული ძილის აპნოეით..

●             კვლევა 4 (სკალა შენარჩუნება-1923): 56-კვირიანი კვლევა, რომელიც აფასებს წონის შენარჩუნებას და წონის დაკლებას წინა ≥5% წონის დაკლების შემდეგ დაბალკალორიულ დიეტაზე 422 რანდომიზებულ (305 დასრულებული) სიმსუქნის და ჭარბი წონის მქონე პაციენტში ჰიპერტენზიით ან დისლიპიდემიით.

სხეულის წონა

წონის საუკეთესო დაკლება მიღწეული იყო ლირაგლუტიდით პლაცებოსთან შედარებით სიმსუქნე/ჭარბი წონის მქონე პაციენტებში ყველა შესწავლილ ჯგუფში. ყველა საკვლევ პოპულაციაში, პაციენტების უფრო დიდმა ნაწილმა მიაღწია წონის დაკლებას ≥5% და >10% ლირაგლუტიდით პლაცებოსთან შედარებით (ცხრილები 3-5). კვლევის 1-ის 160-ე კვირაში, წონის დაკლება მოხდა ძირითადად პირველ წელს და შენარჩუნდა 160 კვირის განმავლობაში. მე-4 კვლევაში, მეტმა პაციენტმა შეინარჩუნა მკურნალობამდელი დაკლებული წონა ლირაგლუტიდით, პლაცებოსთან შედარებით (48.9% და 81.4%, შესაბამისად). სპეციფიკური მონაცემები წონის დაკლების, პასუხების, ხანგრძლივობისა და წონის ცვლილების კუმულაციური განაწილების შესახებ (%) 1-4 კვლევებისთვის ნაჩვენებია ცხრილებში 3-7 და სურათებში 1, 2 და 3.

ლირაგლუტიდით (3.0 მგ) მკურნალობით წონის დაკლების პასუხი 12 კვირის შემდეგ

ადრეული რეაგირება განისაზღვრა, როგორც პაციენტები, რომლებმაც მიაღწიეს ≥5% წონის დაკლებას ლირაგლუტიდის მკურნალობის დოზაზე ყოფნის 12 კვირის შემდეგ (4 კვირა ესკალაციის ფაზაში და 12 კვირა მკურნალობის დოზა). 1 კვლევის 56-კვირიან ნაწილში, პაციენტების 67.5%-მა მიაღწია ≥5% წონის დაკლებას 12 კვირის შემდეგ. მე-2 კვლევაში, პაციენტების 50.4%-მა მიაღწია ≥5% წონის დაკლებას 12 კვირის შემდეგ. პროგნოზირებულია, რომ ამ პაციენტების 86.2%, რომლებიც აგრძელებენ მკურნალობას ლირაგლუტიდით და რეაგირებენ ადრეულ პერიოდში მკურნალობის 1 წლის შემდეგ, მიაღწევენ ≥5% წონის დაკლებას და 51% მიაღწევს ≥10% წონის დაკლებას. საშუალო პროგნოზირებული წონის დაკლება ადრეულ პაციენტებში, რომლებმაც დაასრულეს 1 წლიანი მკურნალობა, იყო მათი საწყისი წონის 11.2% (9.7 მამაკაცებისთვის და 11.6% ქალებისთვის). იმ პაციენტებს შორის, რომლებმაც მიაღწიეს <5% წონის დაკლებას ლირაგლუტიდის მკურნალობის დოზაზე ყოფნის 12 კვირის შემდეგ, პაციენტების წილი, რომლებმაც ვერ მიაღწიეს ≥10% წონის დაკლებას 1 წლის შემდეგ, იყო 93.4%.

გლიკემიის კონტროლი

ლირაგლუტიდით მკურნალობამ გამოიწვია გლიკემიური პარამეტრების მნიშვნელოვანი გაუმჯობესება ნორმოგლიკემიის, პრედიაბეტის და ტიპი 2 დიაბეტის მქონე სუბპოპულაციებში. კვლევა 1-ის 56-კვირიან ნაწილში, უფრო ნაკლებ პაციენტს, რომლებიც მკურნალობდნენ ლირაგლუტიდით, განუვითარდათ ტიპი 2 დიაბეტი (1.1% v. 0.2%) პლაცებოსთან შედარებით. პლაცებოსთან შედარებით, პრედიაბეტი შებრუნებული იყო უფრო მეტ პაციენტში საწყისი პრედიაბეტით (69.2% 32.7%-ის წინააღმდეგ). პირველადი ეფექტურობის საბოლოო წერტილი კვლევის 1 160-კვირიან ნაწილში იყო პაციენტთა პროპორცია, რომლებსაც განუვითარდათ ტიპი 2 შაქრიანი დიაბეტი, სადაც შეფასებული იყო დრო 2 ტიპის შაქრიანი დიაბეტის დაწყებამდე. 160 კვირაში, მკურნალობის დროს, პაციენტების 3%-ს, რომლებიც იღებდნენ საქსენდას® და 11%-ს პლაცებო მკურნალობაზე, დაუსვეს ტიპი 2 შაქრიანი დიაბეტის დიაგნოზი. პაციენტებისთვის, რომლებიც მკურნალობდნენ 3.0 მგ ლირაგლუტიდით, ტიპი 2 შაქრიანი დიაბეტის დაწყების სავარაუდო დრო იყო 2.7-ჯერ მეტი (95% ნდობის ინტერვალი [1.9, 3.9] და ტიპი 2 შაქრიანი დიაბეტის განვითარების რისკის თანაფარდობა პლაცებოს წინააღმდეგ ლირაგლუტიდისთვის იყო 0.2).

კარდიომეტაბოლური რისკის ფაქტორები

ლირაგლუტიდით მკურნალობამ გამოიწვია სისტოლური არტერიული წნევის და წელის გარშემოწერილობის მნიშვნელოვანი გაუმჯობესება პლაცებოსთან შედარებით (ცხრილები 3, 4 და 5).

აპნოე-ჰიპოპნის ინდექსი (AHI)

პლაცებოსთან შედარებით, ლირაგლუტიდით მკურნალობამ მნიშვნელოვნად შეამცირა ძილის ობსტრუქციული აპნოეს სიმძიმე, როგორც ეს შეფასებულია AHI-ში საწყისიდან ცვლილებით (ცხრილი 6).

სრული საანალიზო ნაკრები. სხეულის წონისთვის, HbA1c, FPG, არტერიული წნევა და წელის გარშემოწერილობა არის საშუალო მნიშვნელობები საწყისიდან, ცვლილებები საწყისიდან 56 კვირაში არის პროგნოზირებული საშუალებები (უმცირესი კვადრატები), ხოლო მკურნალობის კონტრასტები 56 კვირაში არის პროგნოზირებული მკურნალობის განსხვავებები. პროგნოზირებული შანსის კოეფიციენტები მოცემულია იმ პაციენტების პროპორციებისთვის, რომლებმაც დაიკლეს სხეულის წონის ≥5/>10%. დაკარგული პოსტ-საბაზისო მნიშვნელობები შეყვანილი იყო ბოლო დაკვირვების შედეგების გამოყენებით. * p<0.05.** p<0.0001 CI= ნდობის ინტერვალი. FPG = უზმოზე პლაზმური გლუკოზა. SD = სტანდარტული გადახრა.

სრული საანალიზო ნაკრები. სხეულის წონისთვის, HbA1c, FPG, არტერიული წნევა და წელის გარშემოწერილობა არის საშუალო მნიშვნელობები საწყისიდან, ცვლილებები საწყისიდან 160 კვირაში არის პროგნოზირებული საშუალებები (უმცირესი კვადრატები), ხოლო მკურნალობის კონტრასტები 160 კვირაში არის პროგნოზირებული მკურნალობის განსხვავებები. პროგნოზირებული შანსის კოეფიციენტები მოცემულია იმ პაციენტების პროპორციებისთვის, რომლებმაც დაიკლეს სხეულის წონის ≥5/>10%. დაკარგული პოსტ-საბაზისო მნიშვნელობები შეყვანილი იყო ბოლო დაკვირვების შედეგების გამოყენებით. * p<0.05.** p<0.0001 CI= ნდობის ინტერვალი. FPG = უზმოზე პლაზმური გლუკოზა. SD = სტანდარტული გადახრა.

ზოგადი მახასიათებლები
შეწოვა

ლირაგლუტიდის აბსორბცია ნელი იყო კანქვეშა შეყვანის შემდეგ, მაქსიმალურ კონცენტრაციას მიაღწია დოზის მიღებიდან დაახლოებით 11 საათის შემდეგ. ლირაგლუტიდის საშუალო წონასწორული კონცენტრაცია (AUC/24) მიღწეულია 3 მგ ლირაგლუტიდის მიღების შემდეგ სიმსუქნის დონე (BMI 30-40 კგ/მ2) პაციენტებში არის დაახლოებით 31 ნმოლ/ლ. ლირაგლუტიდის ექსპოზიცია დოზის პროპორციულად იზრდებოდა. ლირაგლუტიდის აბსოლუტური ბიოშეღწევადობა კანქვეშა შეყვანის შემდეგ არის დაახლოებით 55%.

განაწილება

განაწილების საშუალო აშკარა მოცულობა კანქვეშა შეყვანის შემდეგ არის 20-25 ლ (დაახლოებით 100 კგ წონის მქონე პირისთვის). ლირაგლუტიდი ძირითადად დაკავშირებულია პლაზმის ცილებთან (>98%).

ბიოტრანსფორმაცია

ჯანმრთელ მოხალისეებში [3H]-ლირაგლუტიდის ერთჯერადი დოზის მიღებიდან 24 საათის შემდეგ, პლაზმის ძირითადი კომპონენტი იყო უცვლელი ლირაგლუტიდი. გამოვლენილია ორი უმნიშვნელო მეტაბოლიტი (პლაზმის რადიოაქტიურობის მთლიანი ზემოქმედების £9% და £5%).

გამოყოფა

ლირაგლუტიდი მეტაბოლიზდება ენდოგენურად მსხვილი ცილების მსგავსად, არ აქვს კონკრეტული ორგანო, როგორც გამოყოფის მთავარი გზა. [3H]-ლირაგლუტიდის დოზის მიღების შემდეგ შარდში ან განავალში უცვლელი ლირაგლუტიდი არ იქნა ნაპოვნი. შეყვანილი რადიოაქტიურობის მხოლოდ მცირე ნაწილი გამოიყოფა შარდით ან განავლით ლირაგლუტიდთან დაკავშირებული მეტაბოლიტების სახით (6% და 5%, შესაბამისად). შარდისა და განავლის რადიოაქტიურობა ძირითადად გამოიყოფა პირველი 6-8 დღის განმავლობაში, შესაბამისად სამი უმნიშვნელო მეტაბოლიტის შესაბამისად.

ლირაგლუტიდის კანქვეშა შეყვანის შემდეგ საშუალო კლირენსი არის დაახლოებით 0,9-1,4 ლ/სთ, ნახევარგამოყოფის პერიოდი დაახლოებით 13 საათი.

პაციენტების მახასიათებლები
გერიატრიული პოპულაცია

ასაკს არ ჰქონდა კლინიკურად მნიშვნელოვანი გავლენა ლირაგლუტიდის ფარმაკოკინეტიკაზე, ჭარბი წონისა და სიმსუქნის მქონე პაციენტების (18-დან 82 წლამდე) მონაცემების პოპულაციის ფარმაკოკინეტიკური ანალიზის საფუძველზე. არ არის საჭირო დოზის კორექცია ასაკის მიხედვით.

სქესი

პოპულაციის ფარმაკოკინეტიკური ანალიზის შედეგებზე დაყრდნობით, ქალებს აქვთ 24%-ით ნაკლები წონის მიხედვით მორგებული ლირაგლუტიდის კლირენსი მამაკაცებთან შედარებით. ექსპოზიცია-რეაქციის მონაცემებზე დაყრდნობით, დოზის კორექცია არ არის საჭირო სქესის მიხედვით.

ეთნიკურობა

ეროვნებას არ ჰქონდა კლინიკურად მნიშვნელოვანი გავლენა ლირაგლუტიდის ფარმაკოკინეტიკაზე, პოპულაციის ფარმაკოკინეტიკური ანალიზის შედეგების საფუძველზე, რომელიც მოიცავდა ჭარბწონიან და სიმსუქნე პაციენტებს თეთრკანიანი, შავი, აზიელი და ესპანური/არაისპანური ჯგუფებიდან.

სხეულის წონა

ლირაგლუტიდის ექსპოზიცია მცირდება საბაზისო წონის მატებასთან ერთად. ლირაგლუტიდის 3.0 მგ დღიური დოზა უზრუნველყოფდა ადექვატურ სისტემურ ექსპოზიციას 60-234 კგ სხეულის წონის დიაპაზონში, შეფასებული ექსპოზიციის პასუხისთვის კლინიკურ კვლევებში. ლირაგლუტიდის ექსპოზიცია არ არის შესწავლილი პაციენტებში სხეულის მასით >234 კგ.

ღვიძლის უკმარისობა

ლირაგლუტიდის ფარმაკოკინეტიკა შეფასებული იყო პაციენტებში ღვიძლის ფუნქციის დარღვევის სხვადასხვა ხარისხით ერთჯერადი დოზის (0.75 მგ) კვლევაში. ლირაგლუტიდის ექსპოზიცია შემცირდა 13-23%-ით პაციენტებში ღვიძლის მსუბუქი და ზომიერი უკმარისობით ჯანმრთელ სუბიექტებთან შედარებით. ექსპოზიცია მნიშვნელოვნად დაბალი იყო (44%) პაციენტებში ღვიძლის მძიმე უკმარისობით (ჩაილდ პიუს ქულა >9)

თირკმლის უკმარისობა

ერთჯერადი დოზის (0.75 მგ) კვლევაში, ლირაგლუტიდის ზემოქმედება უფრო დაბალი იყო თირკმლის ფუნქციის დარღვევის მქონე პაციენტებთან შედარებით, თირკმლის ნორმალური ფუნქციის მქონე სუბიექტებთან შედარებით. ლირაგლუტიდის ექსპოზიცია აღინიშნება პაციენტებში მსუბუქი (კრეატინინის კლირენსი, CrCl 50-80 მლ/წთ), ზომიერი (CrCl 30-50 მლ/წთ) და მძიმე (CrCl<30 მლ/წთ) თირკმლის უკმარისობით და პაციენტებში ბოლო სტადიით. თირკმლის დაავადება, რომელიც საჭიროებს დიალიზს, შემცირდა 33%, 14%, 27% და 26% შესაბამისად.

პედიატრიული პოპულაცია

ფარმაკოკინეტიკური თვისებები შეფასებული იყო კლინიკურ და ფარმაკოლოგიურ კვლევებში 12-17 წლის სიმსუქნის მქონე ბავშვებში (14 პაციენტი, სხეულის წონა 80-122 კგ) და 7-11 წლის (16 პაციენტი, სხეულის წონა 45-87 კგ), შესაბამისად.

ლირაგლუტიდის ექსპოზიცია მოზარდებში (12-17 წელი) მსგავსი იყო სიმსუქნის მქონე მოზრდილებში. 3.0 მგ ლირაგლუტიდის ასოცირებული ექსპოზიცია აღმოჩნდა შედარებადი სხეულის წონის შემოწმების შემდეგ 7-დან 11 წლამდე ასაკის ბავშვებში, მოზარდებსა და ზრდასრულ მოხალისეებში.

5.1  პრეკლინიკური უსაფრთხოების მონაცემები
არაკლინიკური მონაცემები არ ავლენს განსაკუთრებულ საფრთხეს ადამიანებისთვის უსაფრთხოების ფარმაკოლოგიის, განმეორებითი დოზის ტოქსიკურობის ან გენოტოქსიკურობის კვლევების შედეგად.

ფარისებრი ჯირკვლის C-უჯრედების არალეტალური სიმსივნეები დაფიქსირდა ვირთხებსა და თაგვებში კანცეროგენობის ორწლიან კვლევებში. ვირთხებში გვერდითი მოვლენები (NOAEL) არ დაფიქსირებულა. ეს სიმსივნეები არ დაფიქსირებულა მაიმუნებში, რომლებსაც მკურნალობდნენ 20 თვის განმავლობაში. ეს აღმოჩენები მღრღნელებში გამოწვეულია არაგენოტოქსიკური, სპეციფიკური GLP-1 რეცეპტორებით შუამავლობით გამოწვეული მექანიზმით, რომლის მიმართაც მღრღნელები განსაკუთრებით მგრძნობიარენი არიან. ადამიანებისთვის მნიშვნელობა სავარაუდოდ დაბალია, მაგრამ მისი სრულად გამორიცხვა შეუძლებელია. სხვა მკურნალობასთან დაკავშირებული სიმსივნე არ იქნა ნაპოვნი.

ცხოველებზე ჩატარებული კვლევები არ აჩვენებს პირდაპირ მავნე ზემოქმედებას ნაყოფიერებაზე, მაგრამ მიუთითებს ადრეული ემბრიონის სიკვდილის უმნიშვნელო ზრდაზე უმაღლესი დოზით. ლირაგლუტიდის მიღებამ ორსულობის შუა პერიოდში გამოიწვია დედის წონისა და ნაყოფის ზრდის დაქვეითება, საეჭვო ზემოქმედებით ნეკნებზე ვირთხებში და ჩონჩხის ვარიაციები კურდღლებში. ახალშობილთა ზრდა შემცირდა ვირთხებში ლირაგლუტიდის ექსპოზიციის დროს და ეს ეფექტი შენარჩუნდა მაღალი დოზების ჯგუფში ძუძუთი კვების შემდეგ. უცნობია შთამომავლობის ზრდის შენელება გამოწვეულია ხბოს რძის მიღების შემცირებით GLP-1-ის პირდაპირი ეფექტის გამო, თუ დედის რძის წარმოების შემცირებით კალორიების შემცირების გამო.

6. ფარმაცევტული მახასიათებლები     
6.1  დამხმარე ნივთიერებების ჩამონათვალი
დინატრიუმის ფოსფატის დიჰიდრატი

პროპილენგლიკოლი

ფენოლი

მარილმჟავა (pH რეგულირებისთვის)

ნატრიუმის ჰიდროქსიდი (pH რეგულირებისთვის)

საინექციო წყალი

6.2  შეუთავსებლობები
საქსენდაში®-ში დამატებულმა ნივთიერებებმა შეიძლება გამოიწვიოს ლირაგლუტიდის დეგრადაცია. თავსებადობის კვლევების არარსებობის შემთხვევაში, ეს სამკურნალო პროდუქტი არ უნდა იყოს შერეული სხვა სამკურნალო საშუალებებთან.

6.3  ვარგისიანობის ვადა
30 თვე.

პირველი გამოყენების შემდეგ: 1 თვე.

6.4   განსაკუთრებული სიფრთხილის ზომები შენახვისას

ის უნდა ინახებოდეს მაცივარში (2-8°C). არ უნდა იყოს გაყინული.

ის უნდა ინახებოდეს საყინულე განყოფილებისგან მოშორებით.

პირველი გამოყენების შემდეგ: ინახება 30°C-ზე დაბალ ტემპერატურაზე ან მაცივარში (2-8°C). სინათლისგან დასაცავად, შპრიც-კალმის თავსახური უნდა ინახებოდეს დახურული.

6.5       შეფუთვის ბუნება და შემცველობა
კარტრიჯი (ტიპი 1 მინა) დალუქული დგუშით (ბრომობუტილი) და ლამინირებული რეზინის თავსახურით (ბრომობუტილი/პოლიიზოპრენი) მრავალდოზიანი, ერთჯერადი, წინასწარ შევსებული კალმით, რომელიც შედგება პოლიპროპილენის, პოლიაცეტალის, პოლიკარბონატის და აკრილონიტრილის ბუტადიენის სტირისაგან.

თითოეული კალამი შეიცავს 3 მლ ხსნარს და შეუძლია 0.6 მგ, 1.2 მგ, 1.8 მგ, 2.4 მგ და 3.0 მგ დოზების მიწოდება. 1, 3 ან 5 წინასწარ შევსებული კალმის შეფუთვა.

შეიძლება ყველა ზომის შეფუთვა არ იყოს ხელმისაწვდომი ბაზარზე.

6.6       სპეციალური სიფრთხილის ზომები უტილიზაციისას და სხვა მოპყრობის წესები
გამოუყენებელი პროდუქტები ან ნარჩენები უნდა განადგურდეს „სამედიცინო ნარჩენების კონტროლის დებულების“ და „შეფუთვის ნარჩენების კონტროლის დებულების“ მოთხოვნების შესაბამისად..

თუ ხსნარი არ არის გამჭვირვალე და უფერო ან თითქმის უფერო, ხსნარი არ უნდა იქნას გამოყენებული. საქსენდა® არ უნდა იქნას გამოყენებული გაყინვის შემთხვევაში.

საინექციო კალამი განკუთვნილია NovoFine® ან NovoTwist® ერთჯერადი ნემსის წვერებით გამოსაყენებლად 8 მმ-მდე სიგრძისა და 32 გ წვრილად.

ნემსის წვერები არ მოყვება ყუთში.

პაციენტს უნდა ეცნობოს, რომ ყოველი ინექციის შემდეგ გამოყენებული საინექციო ნემსი უნდა განადგურდეს „სამედიცინო ნარჩენების კონტროლის რეგულაციის“ მოთხოვნების შესაბამისად და რომ საინექციო კალამი უნდა ინახებოდეს წვერზე მიმაგრებული ნემსის გარეშე. ეს თავიდან აიცილებს დაბინძურებას, ინფექციას და წამლის გაჟონვას კალმიდან. ის ასევე უზრუნველყოფს დოზირების სისწორეს.